Zakrzewo, Skórzewo, Dąbrówka - Z rodziną przez Wielkopolskę

Najwyższy czas nadrobić zaległości i opisać dla Was kolejną wycieczkę po gminie Dopiewo – przez Zakrzewo, Skórzewo i Dąbrówkę.

Zakrzewo

Pogoda nam dopisała, więc postanowiliśmy wykorzystać ją na długi spacer po zakrzewskich lasach. Zaczęliśmy jednak od rzutu okiem na tamtejszy zabytkowy kościół parafialny Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej. Ta świątynia w stylu neogotyckim powstała w 1887 roku dla tutejszych ewangelików. Po drugiej wojnie światowej kościół przeszedł w ręce katolików, aby od 1986 roku stać się zakrzewską parafią.

Po obejrzeniu kościoła udaliśmy się na szlak pamięci w lasach Zakrzewa, Palędzia i Dąbrówki, do tzw. grobów zakrzewskich. Na tych terenach w latach 1939-1943 hitlerowcy dokonywali masowych egzekucji. Szacuje się, że zamordowanych zostało tu od pięciu do kilkunastu tysięcy osób. Ofiarami byli więźniowie fortu VII w Poznaniu, Domu Żołnierza oraz obozu w Żabikowie. W dużej mierze były to elity społeczne – żołnierze Wojska Polskiego, wykładowcy i studenci Uniwersytetu Poznańskiego, działacze polityczni, duchowni, powstańcy wielkopolscy. W 1944 roku okupanci rozkopali tutejsze masowe groby i palili zwłoki w przewoźnym krematorium, prochy zakopując ponownie w dołach śmierci. Po wojnie udało się odnaleźć większość miejsc pochówku, nie zidentyfikowano jednak ofiar. Znane są dane zaledwie garstki z nich, których rozpoznali świadkowie, pełna lista nadal jednak pozostaje zagadką.

Szlak prowadzi do kilku punktów, które stanowią: pomnik studentów, kwatera siedmiu grobów, mogiła duchownych i miejsce zapomniane.

Skórzewo

Po bardzo długim spacerze z historią w tle przenieśliśmy się do Skórzewa. Tu zaczęliśmy od ścieżki edukacyjnej “ W Skórzewie z przyrodą za pan brat”, która znajduje się przy szkole podstawowej. Można dowiedzieć się z niej ciekawostek przyrodniczych, ekologicznych, jak również dotyczących historii najbliższej okolicy.

Kolejnym punktem był kościół św. Marcina i Wincentego, od 2003 r. wpisany do rejestru zabytków. Wybudowano go w latach 1927-1929. W czasie wojny służył jako magazyn wojskowy. Przy świątyni znajdują się pozostałości cmentarza z kilkoma zachowanymi nagrobkami.

Kościół św. Marcina i Wincentego w Skórzewie

Na tym etapie wycieczki mocno już zgłodnieliśmy, wybraliśmy się więc do sprawdzonej miejscówki w Skórzewie – Yattai Sushi Baru w Galerii Mallwowej. Naprawdę polecam!

Gdy Michaś był mniejszy, wpadaliśmy tu również do Parku Rodzinka, które jest fajnym miejscem do zabawy dla dzieciaków, pozwalającym również odpocząć rodzicom przy kawie czy przekąsce. Można tam także organizować urodzinki.

Dąbrówka

Ostatnią miejscowością na trasie była Dąbrówka. Najedzeni i wypoczęci ruszyliśmy więc do zabytkowego zespołu parkowo – pałacowego. Powstał w XIX wieku i należał do rodziny Tempelhoff. W pałacu mieści się obecnie szkoła podstawowa im. Kazimierza Nowaka.

W parku natomiast znajdziemy przyjemny teren spacerowy, plac zabaw, zimą – górki do zjeżdżania na sankach (żałowaliśmy, że nie mieliśmy ze sobą).

Nie brak również śladów dawnych właścicieli, pośród drzew ukryte są bowiem ruiny ich mauzoleum i tablica pamiątkowa.

Mauzoleum rodziny von Tempelhoff, Dąbrówka

Niedaleko od parku ustawiono tablice informacyjne z historią Dąbrówki oraz mapą szlaków rowerowych.

W miejscowości mamy jeszcze jedną szkołę podstawową – im. Kawalerów Orderu Uśmiechu. Tutaj warto z kolei zobaczyć makietę dawnego grodu, jakim była Dąbrówka. Gród ten funkcjonował od około połowy IX wieku, a zamieszkiwać go mogło około 300 osób. Miał kształt pierścienia o średnicy 80 metrów i zajmował 15 arów. Mogło się tam zmieścić ok. 30 chat. Otoczony był pniami dębów oraz fosą zasilaną przez rzekę Wirynkę. Gród zamieszkiwali Słowianie, ale nie byli to raczej Piastowie. Zniszczył go pożar około połowy X wieku, będący wynikiem najprawdopodobniej najazdu plemion z Poznania.